ΒΩΞΙΤΕΣ: Η ΠΛΗΓΗ

Κάπου εκεί γύρω στη δεκαετία του ΅30 ο μεταλλειολόγος Ηλιόπουλος και οι συνεργάτες του Σιώτης, Κατσούλης κ.λπ., ήρθαν στην Περιοχή μας και άρχισαν δοκιμαστικές έρευνες για την εξόρυξη των πλούσιων κοιτασμάτων του Βωξίτη, που περιέχει.  

Πράγματι η οργανωμένη εξόρυξη, άρχισε με υπόγειες σήραγγες από τα κοιτάσματα του Αποστολιά.  Οι τότε Κυβερνήσεις, τηρούσαν αυστηρά τους νόμους και τον Μεταλλευτικό Κώδικα και έτσι η εκμετάλλευσή του για την Εαιρεία που συγκροτήθηκε, για το Κράτος, αλλά και για τους κατοίκους της Περιοχής γινόταν ισορροπημένα και νόμιμα. 

Ευθύς όμως ως η Εταιρεία εδραιώθηκε και εξελίχθηκε χάρις στις εξορύξεις, σε οικονομικό παράγοντα, άρχισαν οι εκτροπές και οι παρανομίες.  Η απαγορευμένη επιφανειακή εξόρυξη με διάφορες ίντριγκες και απίθανες παρεμβάσεις πάσης φύσεως, έγινε καθεστώς, και η Περιοχή μεταβλήθηκε σε σεληνιακό τοπίο.  Η εγκληματική ολιγωρία των Αρχών και των Κρατικών Υπηρεσιών, επέτρεψε  την αποψίλωση του ανεπανάληπτου ωραίου δάσους «Η Λάκα της Νύφης» σε φαλακρό βουνό, το ξεσάρισμα της «Χλωμήσιας Τσούκας», τη μετατροπή της «Κατακαλιάς» σε σωρό λιθαριών και το μπάζωμα του ρέματος της «Χλεβίνας».  

Πίσω από την «Καλογερική» οι θέσεις «Τσακνέϊκα μαν-τριά», «Αϊ-Λιάς», «Αβράδγιαγος», «Ανασκελοχώρι» δε βλέπονται. Αλλά το χειρότερο.  Ενώ υπήρξε απαγορευτική υπόσχεση, ότι θα σεβαστούν τα κεφαλάρια, δηλαδή τις βιτρίνες και τα φυσικά στηρίγματα του Χωριού μας, άρχισε και σΆ αυτά το σάρωμα.  Η «Αλεφάντω» από όμορφη πλαγιά, μετατράπηκε σε σάρα.  Μάταια η Εφημερίδα μας από το φύλλο της 84 Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 1974 σε συνέχειες, μέχρι το φύλλο της 129 Ιανουαρίου-Μαρτίου 1985, επί μια ολόκληρη δεκαετία και βάλε, εκραύγαζε και διαμαρτυρόταν.  

Ποιος την άκουγε όμως. Επακολούθησαν δίκες πολιτικές και ποινικές.  Μάταιος κόπος και δαπάνες.  Ένα μικρό χωριό προσπαθούσε να τα βάλλει με ένα οικονομικό γίγαντα, όπως είχε διαμορφωθεί και καταλήξει η Εταιρεία από την απρόσκοπτη επιφανειακή εξόρυξη των κοιτασμάτων του Βωξίτη.   Έτσι αδίσταχτα η Εταιρεία με τα πολλά ονόματα «Α.Ε.Μ. ΒΩΞΙΤΑΙ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ», «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ Α.Ε.», «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΒΑΡΥΤΙΝΗΣ κ.λπ.», και παρΆ ολίγο και «ΜΥΤΙ-ΛΗΝΑΙΟΣ» -άγνωστο για πιο λόγο χάλασε η συμπεθεριά- μη ελεγχομένη από κανέναν, πήρε άδεια πριν από ένα χρόνο περίπου, για αποκάλυψη κοιτασμάτων τριών στρεμμάτων στη θέση «Λινάρι» («ΤΣΟΥΚΑ») και αναποδογύρισε εβδομήντα πέντε στρέμματα τελικά ανεξέλεγκτα, τινάζοντας ολόκληρο το βουνό στον αέρα που οι βράχοι του από την έκρηξη τινάχτηκαν ως την απέναντι όχθη της «Στενής Ρεματιάς». 

Μάθαμε, πως δικαιολογήθηκαν, ότι τάχα από λάθος γομώσεως έγινε το κακό.  Φαρισαϊσμοί για πολύ μικρά παιδιά. Και ερχόμαστε στα απειλούμενα.  Τις ανοιχτές πληγές της «Αλεφάντως», ανέλαβαν να τις επουλώσουν με αναδάσωση.  Ποια αναδάσωση; Με βούρλα και ακακίες γίνεται αναδάσωση; Αν είναι δυνατόν! Τώρα με απόλυτη μυστικότητα, όπως μάθαμε, έφεραν ξένους τοπογράφους και τοπογράφησαν μεταξύ των άλλων και τα «Αλεφαντάκια», δηλαδή το καθαρό κεφαλάρι του Χωριού μας, προκειμένου να το θερίσουν επιφανειακά και επειδή όλες οι αρμόδιες Αρχές αρνήθηκαν την παροχή άδειας για επιφανειακή εξόρυξη, έλαβαν κάποια άδεια –αντιστάσεως μη ούσης και ύστερα από τις υποτονικές αντιδράσεις μιας Κυβέρνησης που προσπαθεί να στηρίξει τη Χώρα για να σταθεί στα πόδια της- και ετοιμάζονται να λεηλατήσουν επιφανειακά το κεφαλάρι «Αλεφαντάκια» του Χωριού μας.  

Καστελλιώτες ! Μην τους αφήσετε! Αντισταθείτε με όλα τα νόμι-μα μέσα! Σταθείτε τούτη τη φορά ενωμένοι, γιατί η επικείμενη κατασ-τροφή θα είναι τελειωτική για το Χωριό μας.  Μη διστάζετε στην απειλή τους, ότι θα απολύσουν τους εργαζομένους στα μεταλλεία συγχωριανούς μας.  Μας παίρνουν ένα σπίτι και σε αντάλλαγμα μας δίνουν ένα καρβέλι ψωμί.

Καστελλιώτες όπου γης, Αντισταθείτε!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΛΑΤΣΑΣ